Park Krajobrazowy Beskidu Małego pod względem florystycznym to duże powierzchnie leśne, przy czym w przeważającej części są to lasy iglaste lub mieszane: świerkowo – bukowo – jodłowe. Kiedyś królowały tu buczyny, zatracone jednak przez gospodarczą i przemysłową działalność człowieka. W wyższych partiach do dziś zachował się piętrowy układ roślinności. Ciekawostką jest występowanie w partiach grzbietowych regla dolnego krzywulcowych buczyn karpackich. Są to krańcowe fragmenty buczyn wyrosłe na skrajach lasów i polanach, o charakterystycznym pokroju drzewa, spowodowanym dwoma czynnikami: działalnością wiatru i zgryzaniem przez owce.
W cieniu drzew i na łąkach spotkać można wiele ciekawych, w tym rzadkich i chronionych roślin naczyniowych: paproci, widłaków, fiołków, a nawet takich osobliwości jak wawrzynek wilczełyko, tojad mocny czy przetacznik górski. Godny uwagi jest duży udział gatunków z rodziny storczykowatych. Przemierzając leśne szlaki nietrudno natknąć się na kruszczyka szerokolistnego czy rdzawoczerwonego, natomiast idąc łąką czy otwartą polaną zobaczyć można kukułkę szerokolistną czy podkolan biały.
Do osobliwości przyrodniczych Parku Krajobrazowego Beskidu Małego należą gatunki z Polskiej Czerwonej Księgi Roślin jak np. rosiczka okrągłolistna, goryczka wąskolistna, świetlik wiosenny, czosnek niedźwiedzi czy obrazki alpejskie. Charakterystyczne jest dla tego Parku występowanie dużej ilości gatunków górskich.